Θεωρία (η) [λόγ.< αρχ. θεωρία`κοίταγμα,στοχασμός, ελνστ. σημ.:`φιλοσοφική υπόθεση΄ & γαλλ. théorie, αγγλ. theory < μσνλατ. theoria < ελνστ. θεωρία]

β. σκέψεις ή απόψεις που στηρίζονται σε δεδομένα υποθετικά και τελείως άσχετα με την πραγματικότητα: Aυτά που λες είναι σκέτη / καθαρή ~. Άσε τις θεωρίες και κοίτα τη ζωή κατάματα. Kάτι είναι σωστό μόνο στη ~ και όχι στην πράξη. ΦP κάνω σε κπ. ~, του εκθέτω τις απόψεις μου προσπαθώντας να τον πείσω: Mη μου κάνεις εμένα ~.  

Θεωρία της τέχνης, θεωρία των πιθανοτήτων, θεωρία της σχετικότητας, των λαθών κλπ κλπ. Υπάρχουν τόσων ειδών θεωρίες..τόσες γοητευτικά πολλές και διαφορετικές θεωρίες...Μου αρέσει πάρα πολύ. Η θεωρία. Να μιλάω υποθετικά για άσχετα με την πραγματικότητα θέματα. Είμαι πολύ καλός σε αυτό. Μπορώ να φτιάξω έναν ολόκληρο νέο ψεύτικο κόσμο, θεωρητικά. Τις Τετάρτες τον τελευταίο καιρό μιλάμε θεωρητικά. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό είναι έτσι, αν δοκιμάσεις να το αλλάξεις θα γίνει έτσι, θα δώσουμε έμφαση εκεί για να καταφέρουμε αυτό η εκείνο αλλά πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε ότι για να το καταφέρουμε θα πρέπει να δράσουμε έτσι κι αν όχι ίσως θα πρέπει να δούμε κάποια άλλη τεχνική...Τα καταφέρνω και στην πράξη, όχι όπως στην θεωρία αλλά τα καταφέρνω κι εκεί. Βέβαια η προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί γι αυτό είναι σαφώς μεγαλύτερη και όχι ανώδυνη όπως παραπάνω. Η παραδοχή και κατανόηση των λαθών είναι ένα βήμα. Η στιγμή εκείνη που θα "περάσεις" στην πράξη -κατά τη γνώμη μου- δεν έρχεται κάπως (ένα ωραίο πρωί), δεν θα έρθει ποτέ αν δεν το θέλεις. Αυτό το δεν είμαι έτοιμος (μου θυμίζει κάποια κοριτσάκια που λένε, ναι εγω θέλω να κάνω παιδιά αλλά δεν είμαι ακόμα έτοιμη, περιμένω να το νοιώσω, να μου το πει η φύση μου με κάποιο τρόπο, αλήθεια με ποιον δηλαδή? καθώς και κάποια αγόρια που περιμένουν μια θεία φώτιση για να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους να κάνουν οικογένεια κλπ, περιμένουν να χτυπήσει η πόρτα). Aυτή είναι μια καλή δικαιολογία που λέμε στον εαυτό μας γιατί φοβόμαστε. Εδώ όμως παραμονεύει ο κίνδυνος να μείνουμε (για πάντα ?) μετέωροι/ακίνητοι ανάμεσα στην επιθυμία και στον φόβο μιας λανθασμένης κίνησης. Και για να γίνω πιο κατανοητός πως θα στηρίξουμε η θα καταρρίψουμε τις όποιες θεωρίες αν δεν τις κάνουμε πράξη. Αν δεν δοκιμάσουμε δηλαδή να τις κάνουμε πράξη, έστω και με την υποψία της αποτυχίας στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Η ερμηνεία και η κατανόηση του λάθους είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για να πάμε μπροστά, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το όποιο λάθος δεν θα το ξανακάνουμε. Και η προσκόλληση μας σε αυτό καθ'αυτό το λάθος είναι που μας μπλοκάρει. Η δοκιμή να κάνουμε την επιθυμία πράξη έχει ίσως κάποιο κόστος (διαφορετικό για τον καθένα), συγκρίνεται όμως με το αίσθημα εκείνο της "ανακάλυψης"...νέων καταστάσεων, πραγμάτων, συγκινήσεων η της αναθεώρησης και ευχάριστης (ίσως) ανατροπής των ήδη υπαρχοντων ειδικά αν (σε κάποιες περιπτώσεις) υπάρχουν και τα εχέγγυα για να γίνει αυτό? Η σκέψη αυτή ίσως μας βοηθήσει να νικήσουμε τους φόβους μας και να κάνουμε επιτέλους πράξεις (καταρρίπτοντας έτσι και κάποιες θεωρίες). Σταματάω εδώ γιατί φοβάμαι ότι μιλάω πολύ θεωρητικά πάλι...Βρέχει έξω κι εγώ βλέπω απ'το πρωί το νεό  video των Sigur Ros και πραγματικά ζηλεύω.