KBHTA+handypark. Πρώτο μέρος. laptop, πλήκτρα, φωνή. Είχα πολύ καιρό να τον δω απο τόσο κοντά. Η συνειδητοποίηση ότι και μεις δεν είμαστε πια 19-20, μεγαλώσαμε, ήρθε σαν "απάντηση" στην πρώτη εντύπωση ότι ο Κ.Β γέρασε. Γκρίζα μαλλιά, εμφανώς τρακαρισμένος απήγγειλε/τραγούδησε όλα αυτά που τον έκαναν τόσο αγαπητό αυτά τα χρόνια. Η Μιράντα ήταν εκεί, όπως και το Δύο, η Πορνοστάρ, τα Κορίτσια καριέρας βεβαίως, οι Στέρεο Νόβα και οι τελευταίες δουλειές του. Αυτό που πάντα μου άρεσε ήταν ότι στα live συνεχώς πειράζει τα κομμάτια του, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Χάνεις τους τίτλους, cut+paste τα λόγια απο το ένα στο άλλο, ασπρόμαυρες εικόνες στην οθόνη. Μέρος δεύτερο, με full μπάντα που λένε. Τώρα τα τραγούδια ήταν αγνώριστα, εκτός απο το Κύμα ίσως. Heavy κιθάρες με μια πιο "ελαφριά" ποπ ερμηνεία. Τολμηρή η όλη προσπάθεια αλλά καλώς η κακώς σε μένα δεν λειτούργησε (τα τραπέζια επίσης δεν βοηθούν). Προτιμώ τον Κωνσταντίνο σε αυτό που ξέρει -κατα τη γνώμη μου- να κάνει καλύτερα. Χειροκροτήματα, φωνές (μόνο αναπτήρες δεν άναψαν), encore. Χαμογελούσε συνεχώς σαν μικρό-χαζό παιδί. Με αυτό φύγαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου