Phil Mulloy

Ήταν στη μέση του καλοκαιριού, η στο ξεκίνημα του δεν θυμάμαι και πολύ καλά αλλά για να μην είχαμε ανάψει το κλιματιστικό μάλλον ήταν κάπου τον Μάιο-Ιούνιο. Η διαδρομή μας ήταν Παγκράτι-Φάληρο. Πήγαμε απο Περιστέρι... Καλώς η κακώς δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα απο εκείνο το μεσημέρι στο σπίτι της Α. ούτε καν τι φαγητό μας ετοίμασε, κάτι έκαψε και πέταξε νομίζω αλλά το υπόλοιπο ήταν ok. Δυο μπουκάλια καλό κρασί, κέφια θυμάμαι αλλά μέχρι εκεί. Μετά κάτσαμε και φτιάχναμε λίστες με αγαπημένους και επιδραστικούς σκηνοθέτες. Ως συνήθως εγώ είχα κολλήσει και είπα 2-3 απο τους 10 των υπολοίπων. Ίσως θα έπρεπε να καταβάλλω περισσότερη προσπάθεια αλλά το μυαλό μου (και το βλέμμα μου) ήταν αλλού. Στα εξής δυο: στην τούρτα απο τη Μέλισσα (γι αυτό η παράκαμψη απο Περιστέρι) και στα βιντεο του Phil Mulloy. Την τούρτα την γνώριζα γι αυτό εξαρχής την χωρίσαμε στα τέσσερα, δεν θα χρειαζόταν να ταλαιπωρούμε την οικοδέσποινα ζητώντας ξανά και ξανά ένα μικρό κομματάκι. Με τον Mulloy όμως, όπως και με τα animation γενικότερα, δεν είχα καμία σχέση. Είχα ενθουσιαστεί με τις ασπρόμαυρες φιγούρες του, με το μακάβριο πολλές φορές τρόπο που χρησιμοποιούσε για να θίξει την υποκρισία της κοινωνίας και τα πολιτικά μηνύματα του σατιρίζοντας τα. Ευχαριστώ την Α. που μου τον γνώρισε και μου χάρισε και τα Extreme Animations του. Βρετανός, σκηνοθέτης αρχικά και animator αργότερα, οι δουλειές του οποίου είναι εδώ και παρακάτω ένα απο τα πρώτα του φιλμάκια που τον έκαναν γνωστό, με τη μουσική του Alexander Balanescu.