Παρασκευή μεσημέρι στην Όπερα της Ακαδημίας, εμείς και άλλα 10-15 άτομα σπεύσαμε για να δούμε το νέο -όπως όλα δείχνουν- hit του Γερμανικού κινηματογράφου. Η Όπερα είναι ένας πάρα πολύ ωραίος, μεγάλος άνετος κινηματογράφος αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τα 8,5 ευρώ της εισόδου σε μεσημεριανή προβολή. Anyway, η ταινία με τον τίτλο Der Baader Meinhof komplex είναι κάτι ανάμεσα σε documentary και fiction και αναφέρεται στην άνοδο και την πτώση της δυτικογερμανικής τρομοκρατικής οργάνωσης RAF που σχηματίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 70 απο τους Andreas Baader (μαζί με την σύντροφο του Gudrun Ennslin) και της δημοσιογράφου Ulrike Meinhof. Εν μέρει αυτό που ήθελε η ταινία, δηλαδή να καταγράψει την δράση της οργάνωσης αμερόληπτα το πέτυχε, όσο καλές προθέσεις όμως κι αν έχει κανείς δεν μπορεί να μην σταθεί και να μην ανρωτηθεί γιατί σε κάποια γεγονότα νόμιζες οτι η τανία "έτρεχε" πιο γρήγορα απ' ότι σε άλλα. Το τραγικό επεισόδιο των Ολυμπιακών αγώνων π.χ πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, το ίδιο και η αεροπειρατεία. Επίσης το πως τόσο εύκολα η οργάνωση δημιούργησε δεσμούς με Άραβες τρομοκράτες δεν εξηγείται καθόλου, σε κάποια σημεία μάλιστα σου δημιουργεί την εντύπωση ότι όλος ο Αραβικός κόσμος είναι ντε και καλά ζωσμένος με όπλα και περιμένει στην γωνία τον κάθε Δυτικό τρομοκράτη για να τον βοηθήσει, πράγμα τουλάχιστον αφελές. Εκτός των ανωτέρω, η ταινία παρακολουθεί απο κοντά το ξεκίνημα αυτής της ένοπλης επανάστασης που με αφορμή τον πόλεμο στο Βιετνάμ προσπαθεί να αγωνιστεί για μια περισσότερο δίκαιη κοινωνία, έχοντας ένα ισχυρό ιδεολογικό υπόβαθρο -στην αρχή τουλάχιστον- γι αυτό και συγκεκριμένους στόχους, αργότερα όμως η μπάλα χάνεται και πολύ γρήγορα έρχεται το τέλος -όπως το ξέρουμε- για τους αυτοπροσδιόριζόμενους "αντάρτες των πόλεων". Καμία σχέση με τους δικούς μας γκαζάκηδες των Εξαρχείων βέβαια.... Το σενάριο βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Stefan Aust, σημαντικού αριστερού δημοσιογράφου που λέγεται ότι είχε γνωρίσει την Meinhof. Η Martina Gedeck που υποδύεται τη Meinhof είναι φοβερή και τρομερή (το ίδιο και στις 2-3 ακόμα ταινίες που την έχω δει), όπως και όλο το team των ηθοποιών, αλλά και σαν ταινία, είναι τεχνικά εξαιρετική. Το κοριτσάκι που βγάζει φωτογραφίες τον Baader λίγο πριν τη σύλληψη του αλλά και η κατάπτωση της Meinhof μέσα στο λευκό κελί της είναι απο τις πιο "δυνατές" εικόνες της ταινίας. Και αυτή η "απομυθοποίηση" των ιδρυτών της RAF στο τέλος έρχεται νομίζω για να ισοσταθμίσει λίγο τα υπερ και τα κατα της ένοπλης -και τυφλής-βίας της οργάνωσης στα μάτια του θεατή, μιας και ανπόφευκτα, όσο αμερόληπτα κι αν παρουσιάζει κανείς τα γεγονότα, σχεδόν πάντα, το κοινό παίρνει το μέρος των λίγων και των ρομαντικών ιδεαλιστών που χτυπάνε το σύστημα. Νομίζω οτι οι 2.30 ώρες που διαρκεί αξίζουν και με το παραπάνω. Ειδική μνεία στην ομορφιά και την κομψότητα των περισσοτέρων τρομοκρατισσών (?) της οργάνωσης...
Παρακάτω ένα industrial σχήμα απο τον Καναδά που ονομάζεται Die Baader-Meinhof Gruppe με το video Kalashnikov.
1 σχόλιο:
Άρχισα να ψάχνω τραγούδια με θέμα την ομάδα Baader-Meinhof και βρήκα ένα των Cabaret Voltaire, ένα κάποιων Βραζιλιάνων κι ένα ολόκληρο άλμπουμ!
Δημοσίευση σχολίου