Ice

Δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος μου "έμαθε" τους sigur ros, δεν έχει και σημασία τώρα πια, σημασία έχει αυτό το ταξίδι που έκανα μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια, οι συγκινήσεις ακούγοντας τους δίσκους τους, τα άψογα βιντεο, ταινίες αλλά και μια εξαιρετική συναυλία τους πριν μερικά χρόνια στο θέατρο βράχων, όπου η Μ. πέρασε την είσοδο προσποιούμενη ότι εκπροσωπούσε την Ισλανδική Πρεσβεία στην Αθήνα. Ο Δ. μου είχε δανείσει τα χρήματα θυμάμαι για το εισιτήριο. Σαν επίλογος μοιάζουν όλα αυτά, ελπίζω να μην είναι, όμως το συγκρότημα δεν βγαίνει για περιοδεία φέτος, το Agaetis Byrjun επανακυκλοφορεί μετά απο δέκα χρόνια και ο Jonsi μαζί με τον -boyfriend- Alex κυκλοφορούν αυτές τις μέρες το Riceboy sleeps, περισσότερο αιθέριο απο τις δουλειές των sigur ros (ειδικότερα απο τις τελευταίες πιο ποπ στιγμές), αλλά με την ίδια αισθητική στις εικονες τους. Πάνω το Svefn-g-englar 10 χρόνια πριν, κάτω το καινούριο All the big trees.

[enter full screen]