Κάθομαι εδώ και καπνίζω

Εδώ και αρκετό καιρό συμβαίνει το εξής: Ανοίγω το μπλογκ, πατάω νέα ανάρτηση, γράφω μια σειρά. Περιμένω. Γράφω άλλες 2 σειρές, ξαναπεριμένω. Αρχίζω και σβήνω λέξεις, παρενθέσεις, επίθετα κόβονται, θέλω να είναι όλα πιο λιτά. Δεν γίνεται, σβήνω τα πάντα. Άλλες φορές γράφω 2-3 λέξεις και τα παρατάω εκεί. Στο ψυγείο. Απο την άλλη είναι η ζέστη, το καλοκαίρι και όλες αυτές οι δικαιολογίες. Δεν έχω ζέστη στο σπίτι εδώ κι ένα χρόνο. Δεν είναι ακριβώς ότι βαριέμαι, μαλλον κουράζομαι μπροστά στην οθόνη όλη μέρα. Σκέφτομαι ότι αυτό ήταν, πρέπει να ανατινάξω αυτό το μπλογκ. Να εξαφανιστεί μια νύχτα. Ο κύριος onelittleastronaut (littleidiot κ.α στο παρελθόν) μεγάλωσε, τέρμα. Αλλά σκέφτομαι να το παιδέψω λίγο, ας το κάνω λίγο πιο μελοδραματικό (όπως τείνω να κάνω και τα περισσότερα στη ζωή μου). Θυμάμαι την ατάκα μιας πρώην φίλης μου, έλα μη γίνεσαι τόσο μελοδραματικός τώρα. Οk θα το σκεφτώ λίγο ακόμα. Διάβαζα μια έρευνα που υποστήριζε ότι τα blogs έχουν πέραση στους 30+ και ότι οι πιτσιρικάδες δεν τους δίνουν καμία σημασία, προτιμούν το microblogging -βλεπε twitter- και το facebook. Βαριέμαι, δεν έχω τίποτα απ'τα δυο. Κάθομαι εδώ και καπνίζω, θυμάμαι την ατάκα απο τον Χαμένο του Νικολαϊδη, την θυμάμαι γιατί είναι η ταινία που έχω δει περισσότερες απο κάθε άλλη. Για πολλούς λόγους. Αυτή και το Hi Fidelity, για περισσότερο προφανείς λόγους. Κάθομαι εδώ και καπνίζω πασαλειμένος με αλοιφές. Μετά απο μερικές μέρες στην παραλία, εγκαύματα, ξεκούραση, ενδοσκόπηση βέβαια, γκουρμέ τσιμπούσια στο πουθενά, κονσέρβες και παξιμάδια, ανάλογες μουσικές, τσίπουρα και τα λοιπά, βραδινά (ή βραδυνά, νομίζω και τα δυο είναι σωστά) μπάνια, τσίκνα απο τους διπλανούς, βουνά ανέβα-κατέβα, ύπαιθρος. Αυτό έλεγα στον Χ. όταν σταματήσαμε για να δούμε ένα φαράγγι απο ψηλά, ότι είναι κρίμα, είναι κρίμα που έχουμε εμείς αυτή τη χώρα και όχι κάποιοι Σκανδιναβοί π.χ, αυτοί θα την πρόσεχαν θα ήταν ανάμεσα στα 3-4 μέρη που θα ήθελαν όλοι, μα ολοι να βρεθούν (και να ζήσουν). Αντίθετα, στην παραλία συζητούσαμε πως και που θα μπορούσουμε να πάμε, να εξαφανιστούμε σε μια νύχτα, να την ανατινάξουμε. Ελληνικό καλοκαίρι-τα καλύτερα και τα χειρότερα.

Φιλενάδες στέκονται στο bbq. Ανεφοδιασμός στην επιστροφή, εξοχικό-Αγ.Στέφανος.