Είναι Κυριακή, βρέχει, βλέπω/ακούω σε full screen τον Ólafur Arnalds. Ισλανδία, μέταλ μπάντες, περιοδεία με Sigur ros, neo-classical, ασπρόμαυρο, sold out στο Λονδίνο, πιτσιρικάς. Αλλά τον εκτιμάς για την τέχνη του όχι για το βιογραφικό του. Θα μπορούσα να δηλώσω ευτυχής, αν δε μισούσα τις απόκριες.
Κυριακή, Φεβρουαρίου 07, 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου