Δευτέρα, Φεβρουαρίου 22, 2010

Weekend


Η φιλία παραμένει αντιφατική, καθότι συνδεμένη με τη μη φιλία, και το παιχνίδι της, που δεν συνδέει απλώς άτομα, διαπερνάει όλους αυτούς που υπο τον ρυθμό του χρόνου δεν είναι "όντα" που μπορούν να πουν τα πάντα ο ένας στον άλλον ή να κάνουν τα πάντα μαζί , αλλά αποσπάσματα μιας μεγάλης περιπέτειας, που υπερβαίνει κατα πολύ τις ψυχολογικές και κοινωνικοϊστορικές περιπέτειες. Εν πάση περιπτώσει, ακόμη κι αν γίνεται κατανοητή με βάση το παιχνίδι της ολόκληρης σχέσης, κάθε φιλία παραμένει συγκεχυμένη. Δεν αναπτύσσεται μέσα στο χρόνο, αλλά ρυθμιζόμενη απο αυτόν, μπορεί να δοκιμαστεί σε μια άλλη σχέση με το χρόνο. Καθώς δεν απελπίζεται απο το παρελθόν, δεν εξαντλείται στην επικαιρότητα αλλά υποδέχεται το κάλεσμα της παρουσίας, γνωρίζοντας ότι ολόκληρα τμήματα του μέλοντος ανήκουν ήδη στο παρελθόν, παραμένει διαθέσιμη σ' αυτό που οδηγεί στο μέλλον, το οποίο δεν είναι απλώς ο μελοντικός χρόνος και δεν θα συμβεί ποτέ σε όλη του την αγνότητα, δεδομένου ότι καμία στροφή δεν είναι ολοκληρωτικά ριζική.
Κώστας Αξελός-Γράμματα σ' ένα νέο στοχαστή, εκδόσεις Εξάντας.


Αναρωτιέμαι, αν μιλά κανείς στον εαυτό του, έτσι καθώς μιλώ εγώ. Αναρωτιέμαι αν είμαι τρελός. Καταλήγω στο συμπέρασμα πως είμαι διαφορετικός. Κι αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, απο όποια μεριά κι αν το κοιτάξεις. "Χένρυ, λέω μέσα μου, καθώς ανασηκώνομαι αργά απ' τη βεράντα και τεντώνομαι τινάζοντας τα παντελόνια μου και φτύνοντας την τσίχλα. Χένρυ, είσαι ακόμα νέος, μόλις βγήκες απ' τ' αυγό, κι αν τους αφήσεις να σ' αρπάξουν απ' το λαιμό θα' σαι βλάκας, γιατί είσαι καλύτερος απ' όλους τους, μόνο που πρέπει να απαλλαγείς απ' τις λαθεμένες ιδέες που' χεις για την ανθρωπότητα. Πρέπει να καταλάβεις, Χένρυ, παιδί μου, πως έχεις να κάνεις με μαχαιροβγάλτες, με κανίβαλους. Αυτό είναι όλο. Γι' αυτό άντε κέρασε τον εαυτό σου ένα φλιτζάνι παγωμένη σοκολάτα και καθισμένος στον πάγκο του μπαρ κράτα τα μάτια σου ανοιχτά και ξέχνα τα πεπρωμένα της ανθρωπότητας, αφού μπορείς ακόμα να βρεις μια γυναίκα, που θα μπορέσει να σου ξαλαφρώσει τους ορχεις και να σ'αφήσει μια γλυκιά γεύση στο στόμα, στη θέση της δυσπεψίας, της πυτιρίδας, της βρομερής αναπνοής και της εγκεφαλίτιδας, που αφήνουν όλα τ' άλλα".
Henry Miller-Τροπικός του Αιγόκερω, εκδόσεις Ζαχαρόπουλος

Ακόμα, η εξαιρετική ταραμοσαλάτα του κυρ-Τάσου, τα αφηνιασμένα μπλε avatars που ανεβοκατέβαιναν στα πεύκα, η απόκοσμη ατμόσφαιρα που δημιουργούσε ο συνδυασμός αφρικανική σκόνη-νοτιάς-υγρασία, πάνω απο την ξέχειλισμένη λίμνη, περίεργοι θόρυβοι μέσα στη νύχτα και ούτε ένας χριστιανός να σου φέρει ένα προφιτερόλ όταν το έχεις ανάγκη.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Να και κάτι που νομίζω ότι θα σου αρέσει.Σε μια συνεντευξη στην ερωτηση Τι ειναι για σας το θηλυκό? ο Αξελος απαντάει: Το ήμισυ του κόσμου. Κάτι πάρα πολύ κυρίαρχο, όχι σε επίπεδο διάκρισης φύλων, άντρας – γυναίκα. Είναι σαν δύο δυνάμεις στον κόσμο. Η σχέση με το θηλυκό είναι ένα από τα σημεία συνάντησης, των ανθρώπων μεταξύ τους και με τον κόσμο, και μαζί απομάκρυνσης. Δεν μπορεί ποτέ να πραγματοποιηθεί η απόλυτη συνάντηση αρσενικού και θηλυκού.