Απολογισμός

Δύο και κάτι μήνες μετά το πρώτο post (αναρτηση), χίλιες τόσες επισκέψεις συνολικά (ουαου), εικοσιδύο περίπου κάθε μέρα (μα ποιοι είστε?), λίγα σχόλια εδώ κι εκεί (στην αρχή με απασχολούσε λίγο αυτό, τώρα πια όχι, το περιεχόμενο άλλωστε είναι τόσο "προσωπικό", οπότε τι να γράψει κανείς), "δημοσιευμένες" αληθινές και σουρεάλ συζητήσεις μέσω msn, γκρίνιες (συχνές) κριτικές (καλά τώρα) και σκέψεις (χμμ). Ωραίες μουσικές -νομίζω- στο δεξί sidebar κάτω απο την φωτογραφία του Ferropolis, που αλλάζουν κάθε εβδομάδα και δεν ακούει κανείς (παράπονο), αποδεδειγμένο. Όνειρα με διασημότητες, αναλύσεις για την τέχνη στα σχόλια, ανόητα (ίσως) ποιηματάκια (η πεζοποιήματα που λέει η Μ.), κατάλληλα επιλεγμένες φωτογραφίες για το κάθε θέμα, ξενύχτια-ξενύχτια-ξενύχτια. Η δημιουργία ενός ηλεκτρονικού ημερολογίου/ιστολογίου ήταν "αναγκαστικη" για μένα -ειδικά τη συγκεκριμένη περίοδο που δεν ήμουν και στα καλύτερα μου- όχι όμως τόσο με την έννοια της απλής καταγραφής καταστάσεων και συναισθημάτων αλλά με κάτι βαθύτερο που τόσα χρόνια κόχλάζε, πίσω (ίσως) από το κατώφλι του συνειδητού (?) και δεν μπορούσε να βρεί μια ασφαλή διέξοδο. Ήταν πραγματική ανάγκη. Η αναζήτηση πρώτα, η αναγνώριση και τέλος η εξωτερίκευση των συναισθημάτων άρα του ψυχικού κόσμου μου (επιτέλους πρώτο πρόσωπο), στο χαρτί παλαιότερα, στο δίκτυο σήμερα μου προσέφερε μια ικανοποίηση, που το μέγεθος αυτής δεν συγκρίνεται με κάτι που να μπορώ να φανταστώ αυτή τη στιγμή. Για χρόνια υπήρχαν τόσα πολλά μέσα μου που νόμιζα ότι θα εκραγώ. Σκέψεις που γυρνούσαν τόσο γρήγορα, φαντασιώσεις, ιστορίες, ιδέες, συναισθήματα. Που επιμελώς κρύβονταν η αδυνατούσαν να περάσουν μπρόστά. Κάτι που μου στοίχισε και μου στοιχίζει ακόμα (έχω περάσει πολλά βράδια χτυπώντας το κεφάλι μου στον τοίχο). Η ανάγκη της έκφρασης λοιπόν, που σύμφωνα με τους Τεγόπουλο-Φυτράκη, ως έννοια αναφέρεται, κατά τον ετυμολογικό ορισμό της, στη φανέρωση των σκέψεων, των ιδεών και των συναισθημάτων με λόγια, δηλαδή στην αποκάλυψη, με εξωτερίκευση, του πνευματικού και ψυχικού κόσμου του ανθρώπου με σημεία αισθητά, λέξεις, σχήματα, ήχους αλλά και μορφασμούς. Ένα είδος ψυχοθεραπείας είναι για μένα αυτή η καταγραφή και ποσώς με ενδιαφέρει αν διαβάζεται η σχολιάζεται. Και η δημοσίευση αυτής στο δίκτυο έχει να κάνει με την αγάπη μου προς αυτό το μέσο και τις δυνατότητες του, γιατί μ'αρέσει να ψάχνω για φωτογραφίες και μουσικές και με κάποιο τρόπο να τα ταιριάζω μεταξύ τους, γιατί μ'αρέσει το στήσιμο, η επιλογή γραμματοσειρών και χρωμάτων, γίνομαι ψυχαναγκαστικός πολλές φορές με αυτά δεν μου αρέσει τίποτα, αλλά και γιατί όλο αυτό συμβαίνει στο internet, και το internet πρώτα απ'ολα είναι ένα επαναστατικό μέσο, θυμάστε? Αυτό και τίποτα άλλο. Ούτως η άλλως όλοι γράφουμε κατα καιρούς διάφορα, άλλα τα κοινοποιούμε άλλα όχι (τον τελευταίο καιρό όλο αυτό κάνω, σημειωνω μέσα σε ατζέντες, post it, κομμένες σελίδες απο ημερολόγια, χαρτάκια παντού). Καμία ελπίδα δεν τρέφω για επικοινωνία μέσω του blog, αν κάποιος οδηγηθεί εδώ, διαβάσει η αφήσει κάποιο σχόλιο είναι ok βέβαια, χαίρομαι, αλλά μέχρι εκεί. Είναι αστείο γιατί ένα "πρόβλημα" η μάλλον ένα χαρακτηριστικό μου, τα ιδρωμένα χέρια, φέρνει τον περισσότερο κόσμο εδώ τυχαία μέσω των μηχανών αναζήτησης. Είναι η φράση απο την οποία έχω την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, ακολουθεί το Πεθαίνω σαν χώρα (δικαίως) και η Μήδεια. Αυτά λέει το counter. Είναι λίγο αντιφατικό αυτό με τα παραπάνω, το να τσεκάρω δηλαδή τα νούμερα, αλλά καλώς η κακώς έχω μεγάλη περιέργεια. Ο μικρός αστροναύτης -που έχει όνομα αρκεί μια ματιά στο email- ξεκίνησε μετά απο μια νύχτα του Απριλη που δεν έκλεισε μάτι στο Αγκίστρι, να γράφει, αλλά πριν απο αυτό συνειδητοποιεί, αισθάνεται, καταλαβαίνει τον εαυτό του (συνεπώς καλύτερα και τους άλλους) και με τον δικό του τρόπο σκέψης και αντίληψης των πραγμάτων (γι' αυτό και τόσες παρενθέσεις) προσπαθεί και καταγράφει την καθημερινότητα του, καθοδηγούμενος απο τις συναισθηματικές του διακυμάνσεις κάθε φορά. Έμαθε και να συγχωρεί, τον εαυτό του και τους άλλους (απαραίτητο αν θες να κάνεις ένα βήμα παραπάνω). Κι επειδή μιλάω για δ-ι-α-κ-υ-μ-α-ν-σ-ε-ι-ς (και για να ευθυμήσουμε λίγο), πατώντας play θα παίξει κάτι πολύ διαφορετικό απ'οτι συνήθως.boomp3.com