Χτες όλο το μεσημέρι έψαχνα, τηλεφωνούσα, υπολόγιζα, να πάμε Παρασκευή η Σάββατο (μήπως και τις δύο?) να κάτσουμε μπροστά στο πλάι η στη μέση στο κέντρο, θα βρούμε πρόσκληση η όχι και αν ναι πότε, να τα κλείσω με την δική μου η την δική σου κάρτα, η μήπως να περιμένουμε λίγο, δεν γίνεται να περιμένουμε άλλο η Μήδεια sold out, εσύ..θα έρθεις..θέλω πολύ να το δεις, βλέπω και ξαναβλέπω το πλάνο με τις θέσεις, τα (κενά) πράσινα κεφαλάκια μειώνονται πολύ γρήγορα και γίνονται κόκκινα, τα τηλέφωνα χτυπάνε κόσμος παέι και έρχεται μέσα στο γραφείο, δίνω στοιχεία βιαστικά, πατάω το κουμπί, δίνω λάθος email, τέλεια. Κάθομαι και ξαναδιαβάζω το κείμενο, αντιγράφω αυτο:
(...) Και την χρονιά εκείνη που καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί και οι άντρες στέκονταν δυο-δυο στους δρόμους και στα καφενεία κι έφτυναν ο ένας το πρόσωπο του άλλου σα να' φτυναν όμως ο καθένας το δικό του πρόσωπο κι έπειτα φεύγανε αγκαλιασμένοι και ζευγάρωναν μεταξύ τους σε σκοτεινά υπόγεια η χλιαρά πλυσταριά όπου δεν μπορούσαν να τους ανακαλύψουν οι ξέφρενες γυναίκες με την επιδημία της ακαρπίας γερά σφηνωμένη στα σπλάχνα τους - τους έψαχναν στα μπορντέλα και στα μπαρ, κι αυτό το ψάξιμο το μάταιο τις έκανε ακόμα πιο όμορφες, πιο λιμπιστερές, πιο μαγνητικές, πιο γυναίκες, πιο ικανές να προκαλέσουν ξέφρενους έρωτες, πιο απαλές, τύλιγε τις ανιχνευτικές κινήσεις τους με μια μαρμαρυγή απελπισίας που χαραζόταν στο μυαλό του θεατή και δεν έφευγε ποτέ, γιατί μ'αυτό το ψάξιμο οι γυναίκες κατάλαβαν πως υπάρχουν πολλών ειδών απελπισίες και πως ένα είδος τους ανήκει αποκλειστικά και στους αιώνες-, την χρονιά εκείνη έγιναν και οι περισσότερες συνομωσίες στα ανώτατα κλιμάκια, κοπάδια βουλευτών εξαγοράζονταν και προσχωρούσαν κορδωμένοι στην ακριβώς αντίθετη παράταξη μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν προσωπικές η οικογενειακές φιλοδοξίες (ένας λένε, δέχτηκε να γίνει υπουργός για να δώσει μια τελευταία χαρα στην ετοιμοθάνατη γριά μητέρα του γιατί την είχε φάει το μαράζι που ο γιος της είχε γεράσει βουλευτής), οι φανατικοί πατριώτες κι εθνικόφρονες φυγάδευσαν περιουσίες ολόκληρες στο εξωτερικό με την βοήθεια των αλληλοκαθρεφτιζόμενων καθεστώτων που ορισμένοι απ'αυτούς τα κρατούσαν με τα λεφτά τους και τις διασυνδέσεις τους στη εξουσία, (...) οι κυβερνήσεις διαδέχονταν η μια την άλλη μ'εναν πυρετώδη ρυθμό αλληλουχίας αποτυχιών, εγκλημάτων κι αναρίθμητων μορφών ανικανότητας που έφταναν στα όρια της πνευματικής παραλυσίας, φρενιασμένοι οπαδοί πεθαμένων πολιτικών αρχηγών τους έβγαλαν απ' τους τάφους τους και κρατώντας τους ψηλά μέσα στα λασπωμένα φέρετρα τους, τους περιέφεραν στους δρόμους ζητώντας με εξτρεμιστικά συνθήματα την επαναφορά τους στην ενεργό πολιτική γιατί υποστήριζαν πως μόνο αυτοί θα γλύτωναν τη χώρα απο την ολοκληρωτική της εξαφάνιση, (...) φανατισμένοι λόγιοι έβγαιναν στα μπαλκόνια τους και παρακινούσαν τα σαστισμένα πλήθη να απαρνηθούν τη ζωή, να τρέφονται μόνο με ρίζες και να αναπαράγονται πλαγιάζοντας με ακρωτηριασμένα αγάλματα, μέσα σε μια σε μια συναισθηματική κι ιδεολογική παράκρουση όμοια μ'εκείνων που προσπαθούσαν να επέμβουν στην καυτή πραγματικότητα για να την αλλάξουν ριζικά εφαρμόζοντας πολιτικά προγράμματα που ήσαν επινοήσεις άλλων εποχών- πρόκειται για τις περιπτώσεις που ονομάστηκαν "Μεταφυσικές του Δόγματος" και που θεωρούνται απ'τα βαρβαρότερα εγκλήματα εκ προμελέτης (...)
(...) Και την χρονιά εκείνη που καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί και οι άντρες στέκονταν δυο-δυο στους δρόμους και στα καφενεία κι έφτυναν ο ένας το πρόσωπο του άλλου σα να' φτυναν όμως ο καθένας το δικό του πρόσωπο κι έπειτα φεύγανε αγκαλιασμένοι και ζευγάρωναν μεταξύ τους σε σκοτεινά υπόγεια η χλιαρά πλυσταριά όπου δεν μπορούσαν να τους ανακαλύψουν οι ξέφρενες γυναίκες με την επιδημία της ακαρπίας γερά σφηνωμένη στα σπλάχνα τους - τους έψαχναν στα μπορντέλα και στα μπαρ, κι αυτό το ψάξιμο το μάταιο τις έκανε ακόμα πιο όμορφες, πιο λιμπιστερές, πιο μαγνητικές, πιο γυναίκες, πιο ικανές να προκαλέσουν ξέφρενους έρωτες, πιο απαλές, τύλιγε τις ανιχνευτικές κινήσεις τους με μια μαρμαρυγή απελπισίας που χαραζόταν στο μυαλό του θεατή και δεν έφευγε ποτέ, γιατί μ'αυτό το ψάξιμο οι γυναίκες κατάλαβαν πως υπάρχουν πολλών ειδών απελπισίες και πως ένα είδος τους ανήκει αποκλειστικά και στους αιώνες-, την χρονιά εκείνη έγιναν και οι περισσότερες συνομωσίες στα ανώτατα κλιμάκια, κοπάδια βουλευτών εξαγοράζονταν και προσχωρούσαν κορδωμένοι στην ακριβώς αντίθετη παράταξη μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν προσωπικές η οικογενειακές φιλοδοξίες (ένας λένε, δέχτηκε να γίνει υπουργός για να δώσει μια τελευταία χαρα στην ετοιμοθάνατη γριά μητέρα του γιατί την είχε φάει το μαράζι που ο γιος της είχε γεράσει βουλευτής), οι φανατικοί πατριώτες κι εθνικόφρονες φυγάδευσαν περιουσίες ολόκληρες στο εξωτερικό με την βοήθεια των αλληλοκαθρεφτιζόμενων καθεστώτων που ορισμένοι απ'αυτούς τα κρατούσαν με τα λεφτά τους και τις διασυνδέσεις τους στη εξουσία, (...) οι κυβερνήσεις διαδέχονταν η μια την άλλη μ'εναν πυρετώδη ρυθμό αλληλουχίας αποτυχιών, εγκλημάτων κι αναρίθμητων μορφών ανικανότητας που έφταναν στα όρια της πνευματικής παραλυσίας, φρενιασμένοι οπαδοί πεθαμένων πολιτικών αρχηγών τους έβγαλαν απ' τους τάφους τους και κρατώντας τους ψηλά μέσα στα λασπωμένα φέρετρα τους, τους περιέφεραν στους δρόμους ζητώντας με εξτρεμιστικά συνθήματα την επαναφορά τους στην ενεργό πολιτική γιατί υποστήριζαν πως μόνο αυτοί θα γλύτωναν τη χώρα απο την ολοκληρωτική της εξαφάνιση, (...) φανατισμένοι λόγιοι έβγαιναν στα μπαλκόνια τους και παρακινούσαν τα σαστισμένα πλήθη να απαρνηθούν τη ζωή, να τρέφονται μόνο με ρίζες και να αναπαράγονται πλαγιάζοντας με ακρωτηριασμένα αγάλματα, μέσα σε μια σε μια συναισθηματική κι ιδεολογική παράκρουση όμοια μ'εκείνων που προσπαθούσαν να επέμβουν στην καυτή πραγματικότητα για να την αλλάξουν ριζικά εφαρμόζοντας πολιτικά προγράμματα που ήσαν επινοήσεις άλλων εποχών- πρόκειται για τις περιπτώσεις που ονομάστηκαν "Μεταφυσικές του Δόγματος" και που θεωρούνται απ'τα βαρβαρότερα εγκλήματα εκ προμελέτης (...)
Εδώ είναι άλλο ένα απόσπασμα του βιβλίου του Δημητριάδη με λίγα σκόρπια συν-αισθήματα μια -ούτως η άλλως- φορτισμένη νύχτα. Ένα email με "καλημέρισε" σήμερα (τις μέρες που κοιμάσαι μόνος συμβαίνουν αυτά, σε καλημερίζουν οι υπολογιστές), επιβεβαιώνοντας μου τις θέσεις, 6/6/08, σειρά 14 θέσεις 7 κ 9, κέντρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου